//Η κλινική εικόνα του μελανώματος

Η κλινική εικόνα του μελανώματος

Το μελάνωμα αποτελεί έναν κακοήθη όγκο του δέρματός, που διαγιγνώσκεται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Η ομάδα εργασίας της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας (EADV) δημιούργησε ένα ενημερωτικό φυλλάδιο σχετικά με την κλινική παρουσίαση του μελανώματος.

Οι πιο συχνοί υπότυποι του μελανώματος, ως προς την ανατομική εντόπιση κ τα κλινικά χαρακτηριστικά είναι οι εξής:

  1. Μελάνωμα κορμού και άκρων
  • Επιφανειακώς επεκτεινόμενο μελάνωμα: Το μελάνωμα συνήθως εμφανίζεται αρχικά ως μία ανοικτού εως σκούρου καφέ ή μαύρου χρώματος επίπεδη κηλίδα, η οποία σταδιακά αυξάνεται σε μέγεθος με ταχύτητα που ποικίλει σημαντικά. Καθώς εξελίσσεται, μπορεί να λάβει βλατιδώδη υφή, να εμφανίζεται ως επηρμένη βλάβη και να αρχίσει να παρουσιάζει πολλαπλά χρώματα καθώς και ανώμαλα όρια και σχήμα εν γένει. Σε πιο προχωρημένα στάδια μπορεί να αναπτυχθεί και οζώδες τμήμα στη βλάβη και να συνυπάρχει εξέλκωση και αιμορραγία. Τα κλινικά κριτήρια του μελανώματος συνοψίζονται στον κανόνα ABCDE (Asymmetry-ασυμμετρία, Border irregularity-ανώμαλα όρια, Multiple Colours- πολλαπλά χρώματα, Diameter- διάμετρος >5mm, Evolution- εξέλιξη).
  • Οζώδες μελάνωμα: Σε αντίθεση με το επιφανειακώς επεκτεινόμενο μελάνωμα, το οζώδες εμφανίζεται από τα πρώτα ακόμα στάδια ως επηρμένη βλάβη. Αρχικά εμφανίζεται ως μικρή βλατίδα που μεγαλώνει γρήγορα σε μέγεθος και μετατρέπεται σε οζίδιο, το οποίο μπορεί να παρουσιάσει στη συνέχεια εξέλκωση ή αιμορραγία. Οι πιο συχνές ανατομικές θέσεις ανάπτυξης οζώδους μελανώματος είναι η περιοχή κεφαλής-τραχήλου, ο κορμός και τα άκρα. Συνήθως το οζώδες μελάνωμα έχει συμμετρικό σχήμα, ομαλά όρια και ομοιογενές χρώμα που ποικίλει από μαύρο, μπλε, έως και ροζ ή κόκκινο (στην τελευταία περίπτωση καλείται αμελανωτικό μελάνωμα). Γι αυτό και ο κανόνας ABCDE δεν ειναι ιδιαίτερα χρήσιμος ως προς την ανίχνευση ενός οζώδους μελανώματος, αντιθέτως τα κλινικά κριτήρια “EGF” (Εlevated lesion-επηρμένη βλάβη, Firm consistensy-σκληρής σύστασης, rapid Growth-γρήγορη ανάπτυξη) είναι πιο χρήσιμα.

2. Μελάνωμα συγκεκριμένων ανατομικών θέσεων

  • Μελάνωμα προσώπου (κακοήθης φακή): Η κακοήθης φακή αναπτύσσεται κατά κανόνα σε ηλικιωμένα άτομα με ιδιαιτέρως επιβαρυμένο από ηλιακή έκθεση δέρμα και κυρίως στο πρόσωπο. Κλινικά εμφανίζεται ως μία καφέ κηλίδα που σιγά σιγά εξαπλώνεται στη γύρω περιοχή. Με τον καιρό αποκτά ανομοιογένεια στο χρώμα, εμφανίζοντας περιοχές ανοικτού καφέ, σκούρου καφέ και μαύρου χρώματος.
    • Μελάνωμα των άκρων (παλαμών-πελμάτων): Στα πρώιμα στάδια εμφανίζεται ως μία επίπεδη μελαχρωματική βλάβη με ποικίλες αποχρώσεις καφέ έως μαύρου χρώματος. Στην αρχική της εμφάνιση η βλάβη μπορεί να έχει ομοιογενές χρώμα και ομαλό σχήμα αλλά σταδιακά μεγαλώνει σε μέγεθος αποκτώντας ανώμαλο σχήμα και πολλαπλά χρώματα.
    • Μελάνωμα της ονυχιαίας μονάδος (υπονύχιο μελάνωμα): Το μελάνωμα της ονυχιαίας μονάδος συνήθως εμφανίζεται αρχικά ως γραμμοειδής βλάβη ανοικτού καφέ, σκούρου καφέ ή μαύρου χρώματος. Καθώς αναπτύσσεται, αυξάνεται σε πάχος, ενώ παράλληλα παρουσιάζεται ανομοιογένεια του χρώματος (με διαφορετικές αποχρώσεις του καφέ-μαύρου). Όχι σπάνια, το μελάνωμα μπορεί να εξαπλωθεί στο περβάλλον δερμα. Η υπέρχρωση του δέρματος του περιωνυχίου είναι γνωστή ως σημείο του Hutchinson.

Παραθέτουμε παρακάτω κλινικές και δερματοσκοπικές εικόνες μελανωμάτων, που έχουν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί χειρουργικά από τον Δερματολόγο – Δερματοχειρουργό Σωτήρη Θεοχάρη.

Πηγή άρθρου

https://bit.ly/3k767zX