ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΒΑΣΙΚΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ (BCC)

Τι είναι το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (επιθηλίωμα); 



To βασικοκυτταρικό καρκίνωμα είναι  κακοήθης  όγκος  του  δέρματος , βραδέως  αυξανόμενος, σπανιώτατα  μεθιστάμενος, τοπικά  όμως   διεισδυτικός  και   καταστρεπτικός . Προέρχεται  από αδιαφοροποίητα  κύτταρα της βασικής  στιβάδος   της   επιδερμίδος  και  των εξαρτημάτων του  δέρματος. Είναι  ο  συχνότερος  κακοήθης   όγκος  του  δέρματος στην  λευκή  φυλή. Το  75%  των  καρκινωμάτων  του  δέρματος  είναι  βασικοκυτταρικά.

Ποια είναι η κλινική εικόνα του βασικοκυτταρικού καρκινώματος; 

Το  βασικοκυτταρικό  καρκίνωμα  ξεκινά σαν:

 1. Ρόδινη  βλατίδα  που  μεγεθύνεται  προοδευτικά.

 2. Διάβρωση χωρίς  τάση  να  επουλωθεί

 3. Διόγκωση μαργαριταροειδούς  χροιάς,  με λεία  και ομαλή  επιφάνεια και  χαρακτηριστική  παρουσία   λεπτών  ευρυαγγειών.

 Ο οριστικός  κλινικός  τύπος του βασικοκυτταρικού καρκινώματος γίνεται  σαφής,  συνήθως, μετά  από  κάποια   χρόνια  από  την  εμφάνισή του.

Ποια είναι η επιδημιολογία του βασικοκυτταρικού καρκινώματος;

Η  συχνότητα του  βασικοκυτταρικού  καρκινώματος στις  ΗΠΑ ανέρχεται  σε  900.000 , περίπου, περιπτώσεις  το  χρόνο. Η  συχνότητα εμφάνισής του  είναι  μεγαλύτερη στους άνδρες  απ' ό,τι στις  γυναίκες,  αν και τελευταία παρατηρείται  αύξηση στις  γυναίκες.

Η ετήσια  αναλογία  της εμφάνισης βασικοκυτταρικού  καρκινώματος,  είναι για τις ΗΠΑ  146 ΒCC/100.000  κατοίκους, για την Ευρώπη 132BCC/100.000 κατοίκους, ενώ για τη Αυστραλία 1000 - 2000BCC/100.000κατοίκους.

Για  την  Ελλάδα  δεν υπάρχουν  επίσημα  δεδομένα. Παρατηρείται  όμως  αύξηση  των  περιπτώσεων  που  καταγράφονται  από ασθενείς  που  προσέρχονται στις  Δερματολογικές  Κλινικές. Το  βασικοκυτταρικό  καρκίνωμα  είναι  εξαιρετικά  ασυνήθιστο σε άτομα της  μαύρης  φυλής . Συνήθως  εμφανίζεται  μετά  το  40ο  έτος  και  η συχνότητα  αυξάνεται με  την  πρόοδο  της  ηλικίας. Μπορεί  όμως  να εμφανισθεί σε  οποιαδήποτε  ηλικία  ακόμα  και  σε   παιδιά.( σύνδρομο  Gorlin , ανοσοκατασταλμένους).   Ποιοι είναι οι προδιαθεσικοί παράγοντες ανάπτυξης βασικοκυτταρικού καρκινώματος;

α. Η υπεριώδης  ακτινοβολία. Η έντονη  και  ασυνήθιστη  έκθεση  στον  ήλιο  κατά  την  παιδική  και εφηβική  ηλικία,  όταν συνοδεύεται  από  συχνά  ηλιακά  εγκαύματα, θεωρείται  ο  σημαντικότερος  παράγοντας.

β. Τα φαινοτυπικά  χαρακτηριστικά του ατόμου. Το λευκό  χρώμα  δέρματος, το ξανθοκόκκινο  χρώμα  μαλλιών, οι φακίδες, σε συνδυασμό με ηλιακά  εγκαύματα κατά  την  παιδική  ηλικία, σχετίζονται με  αυξημένο  κίνδυνο ανάπτυξης BCC.

γ. Η ακτινοδερματίτιδα  που προκαλείται από θεραπευτική χρήση  ακτίνων Ro.

δ. Η κληρονομικότητα . Το σύνδρομο των πολλαπλών  βασικοκυτταρικών  καρκινωμάτων.

ε. Οι μετεγκαυματικές  ουλές, τα άτονα  έλκη, η συνύπαρξη ανοσοκαταστολής,  οι σμηγματογόνοι  σπίλοι και τα εξαρτηματικά  αμαρτώματα.

στ. Η επαγγελματική  απασχόληση του ατόμου.

Ποιοι είναι οι κλινικοί τύποι του βασικοκυτταρικού καρκινώματος;

Κατά  LEVER , υπάρχει μεγάλη  ποικιλομορφία κλινικών τύπων BCC. Πιο συγκεκριμένα τo διακρίνουμε σε:



  • Οζώδες – ελκωτικό

  • Μελαγχρωματικό

  • Σκληροδερμοειδές

  • Επιφανειακό  ή  παζετοειδές

  • Ινοεπιθηλίωμα Pinkus

  • Σύνδρομο  πολλαπλών βασικοκυτταρικών  καρκινωμάτων.

  • Γραμμοειδή και γενικευμένο, θυλακικό βασικοκυτταρικό  σπίλο

  • Σύνδρομο Basex-Rombo.

  • BCC σε έδαφο ςσμηγματογόνου  σπίλου Jadassohn

  • Βασικοακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.(Μετατυπικό καρκίνωμα)



Ποια είναι η θεραπεία – αντιμετώπιση του βασικοκυτταρικού καρκινώματος;

Οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουμε θεραπευτικά το BCC εξατομικεύονται, ανάλογα με την κλινική εικόνα και το ιστορικό του ασθενούς και είναι οι παρακάτω:



  • Χειρουργική αφαίρεση  με ιστολογική εξέταση

  • Μικροσκοπικώς προσανατολιζόμενη  χειρουργική αφαίρεση(ΜΟΗS)

  • Διαθερμοπηξία – δερμοαπόξεση  - χρήση CO2 lasers

  • Κρυοχειρουργική

  • Ακτινοθεραπεία

  • Φωτοδυναμική  θεραπεία

  • Ρετινοειδή

  • Τοπικοί  χημειοθεραπευτικοί παράγοντες    (ποδοφυλλίνη, 5-φλουορακίλη - aldara)

  • Ιντερφερόνη

  • Vismodegib(Erivedge) . Eίναι ένας από του στόματος διαθέσιμος μικρομοριακός αναστολέας του μονοπατιού Hedgehog.



​Ποια είναι η πρόγνωση ενός βασικοκυτταρικού καρκινώματος;

Η πρόγνωση είναι  άριστη,  όταν  αντιμετωπίζεται  έγκαιρα ,  σωστά  και  ριζικά. Μεθίσταται  σπανιότατα. Η   συχνότητα  εμφάνισης   μεταστάσεων    κυμαίνεται   από 0,0028%   μέχρι   0.1%  και αυτή αφορά  εκτεταμένα, ελκωτικά   και   κυρίως    παραμελημένα  βασικοκυτταρικά   καρκινώματα. Οι  μεταστάσεις   γίνονται  στους   επιχώριους  λεμφαδένες  πνεύμονες,  οστά κ.ά.

Τι είναι το σύνδρομο των πολλαπλών βασικοκκυταρικών καρκινωμάτων (Gorlin)

Είναι ένα σπάνιο  σύνδρομο  μεταβιβαζόμενο  με  τον  επικρατούντα σωματικό  χαρακτήρα. Η συχνότητά  του  υπολογίζεται  σε  1/56000 άτομα. Χαρακτηρίζεται  από  εμφάνιση  βασικοκυτταρικών καρκινωμάτων από  την παιδική,  ακόμη  και  τη  νηπιακή  ηλικία, τα  οποία  εξακολουθούν  να  αναπτύσσονται  σε όλη τη  διάρκεια της  ζωής. Η  εντόπισή του  αφορά,  κυρίως,  φωτοεκτεθειμένες  περιοχές, με χαρακτηριστική  εντόπιση  και στις  παλάμες. Συνυπάρχουσες εκδηλώσεις είναι βοθρία   στις  παλάμες, οδοντογενείς  κύστεις στην  κάτω  γνάθο,  υπερτελορισμός , άλλα  νεοπλάσματα (ωοθηκών-μυελοβλάστωμα κ.ά.).